Met de gedachte had ik al vaker gespeeld, de wens uiten liet op zich wachten. De werkelijkheid van het alledaagse leven bracht vaak zoveel andere dynamiek met zich mee dat het van een eventuele uitvoering toch niet zou kunnen komen. Tot afgelopen weekend.
Kort daarvoor had ik het Hem gezegd. Gezegd dat ik heel graag een heel weekend lang aan de ketting zou willen zijn. Het vastgeketend zijn an sich was niet nieuw, de duur wel. Hij reageerde positief, trots.
De week voorafgaand aan het weekend waren er continu kleine hints, plagerijtjes. Vrijdag kwam er van serieus werken maar weinig terecht.
ik stapte binnen. Jij had alles al klaargezet. Op het krukje mijn collar, pols- en enkelboeien. Op tafel de gebruikelijke attributen uitgestald. Pain&pleasure voor het grijpen. Door de kamer lag 'ie uitdagend te liggen. De ketting; mijn ketting. Jij zat daar in de loveseat, te wachten met een klein glimlachje om Je mond. ik liep naar je toe en gaf je een kus. Je vroeg of ik er klaar voor was. ik knikte. Je pakte de tas met boodschappen van me over en droeg me op me uit te kleden.
Je legde me nog een keer uit: de meubels waren niet voor mij bedoeld dit weekend. mijn plek was op de grond of op het krukje. mijn bewegingsruimte was zover de ketting mij bood. Als ik het, om wat voor reden dan ook, niet meer zou trekken, dan moest ik dat direct aangeven. "Ja Meester". En verder... alles netjes vragen en gehoorzamen.
Toen mocht ik aan Je voeten plaatsnemen. Dat voelde goed. mijn plekje; mijn thuis. Een gevoel van totale rust.
Het weekend was geweldig. We hebben weer stappen gezet in onze D/s. Het Jou dienen, het hele weekend door... het ultieme van Jou zijn. Het ultieme ervaren in de pijn en in het genot. Aan de ketting leven beneden, op de grond. Aan de kettingen aan de balken van de slaapkamer wegzweven... Totale overgave. Heerlijke, prachtige bondages. Vastgebonden en vib-trillend liggen wachten tot Je thuis kwam van Je afspraak zaterdag. De momenten van pure liefde en verbondenheid.
Het weekend was geweldig. Ondanks alle stappen die we al hebben gezet, blijft er voor mij nog zoveel te leren, te ontwikkelen. We ontdekken zijpaadjes van ons reispad die we samen verder ontdekken. Bevestiging van wat we al wisten. En blijft het verder zoeken naar hoe we dit onderdeel van ons Zijn kunnen integreren in die andere, gewone werkelijkheid. Onze wens. mijn uitdaging.
wordt vervolgd
Meester, dank je wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten